ÇI QEBAHETEK SOSRET E
Helbestvan: Baqî Berûkî
ROJA ZIMANÊ KURDÎ PÎROZ BE.
Bi minasebeta roja zimanê Kurdî ev helbesta min berî sê salan nivisî dîyarîye Zimanê Kurdî û we hevalan dikim.
ÇI QEBAHETEK SOSRET E.
Çi qebahetek sosret e
Tu nezanî zimanê xwe
Çi şerm û hem xebînet e
Tu nepeyvî zimanê xwe.
Ka binêre li Cihanê
Ewropa ta Hindistanê
Hemî şopa Kurdistanê
Fedî nakî ji eslê xwe.
Heger tu Welat perwerî
Tu ji vî dozê bawerî
Qaşo zana û rêberî
Tu fêr bibe zimanê xwe.
Nebêje nizam xeberdim
Hema ez ê dev jê berdim
Ez ne kul û ne bi derdim
Şerm bike ji dayika xwe.
Ger bixwazî qencemêr bî
Divê zimanê xwe fêr bî
Her daim zana û jîr bî
Da bighêjî mexseda xwe.
Çi mal çi kar û çi sûkê
Jin û zarok û ta bûkê
Tu bizanî çî devokê
Biaxive zimanê xwe.
Bi wî tim bikin sohbet ê
Ji kesî nexwin minnet ê
Daîm bidenê qîmet ê
Xwedî derkev zimanê xwe.
Zimanek pirr dewlemende
Pirr devok û zar û bende
Çiqas bixwazî xeberde
Bi wî binvîse hestên xwe.
Miletê wenda bûn l'Cihan
Ewil dev ji ziman berdan
Piştre wenda bû çanda wan
Dawî anin li navê xwe.
"Baqî" ji we dike hêvî
Hûn ziman xwedî derkevî
Tifaqa xwe bikin qewî
Da bibin xwedî xaka xwe.
Xelat
